๐ " เบี้ย " ที่ได้ดี สร้างสรรค์ หรือจัญ rai
คงไม่ถามความเป็นไปแห่งใจสู
แต่หากถามความเป็นไป แห่งใจกู
บอกให้รู้ผู้เขียนนั้น สุดจัญ rai
๐ อคติ เลวทราม สันดาน
เขียนตามจินตนาการ อันบอดใบ้
" หัวก้าวหน้า " กล่าวอ้างได้อย่างใด
สูมันไพร่อยากเผยอ เสมอนาย
๐ เขียนกระทบ ลบหลู่ ดูกระแทก
เพียงสอพลอขอแดก ไอ้ฉิบหาย
ไม่รู้ดิน ไม่รู้ฟ้า ช่างน่าอาย
น่าตบปากเสียให้ตายแต่โคตรวงศ์
๐ โยงเรื่องสารพัดมาซัดซํ้า
กําพืดกาหน้าดํา จะเทียมหงส์
บ่อนทําลายรากเหง้าและเผ่าพงศ์
อย่าเหลิง-หลงว่าสู วิญญูชน
๐ " เบี้ยไล่ขุน " คําขี้ฉ้อตอแหล
มันก็แค่ความมุสา สัตว์หน้าขน
กอรปกับรัฐอัปรีย์ อีหน้ามล
ช่วยกันดลช่วยกันดันทรามสันดาน
๐ สําหรับกู " เบี้ยไล่ขุน " เพีบงมูล-ขี้
อันเรี่ยราดสาดสี เป็นพื้นฐาน
ไร้คุณค่าครองหน อยู่บนพาน
ควรใช้ตีนถีบกบาลให้ตกบรรณ
