My Heart is Drawn to You - Na Tae Joo

But suddenly,
the wind blows again from somewhere.
The sound of the sandstorm
reaches the branches up high.
And with that, my heart flutters.
That means
I miss someone I left behind.
The desire to love someone again
is making my heart throb.
Dream.
And yearn.
Love deeply and lastingly.
We sleep, rest,
and dwell in our momentary joy
to recharge ourselves.
So that we can return
to the world full of pain,
so that we can have new dreams.
Yearn for new things,
and love once again.
deeply and lastingly.

The Visitor by Chong Hyon Jong

The coming of a person is, in fact, a tremendous feat.
Because he comes with his past and present
and with his future.
Because a person’s whole life comes with him.
Since it is so easily broken
the heart that comes along
would have been broken ― a heart
whose layers the wind will likely be able to trace,
if my heart could mimic that wind
it can become a hospitable place.

Love’s Reasons by Han Yongun

 It’s not for nothing that I love you:
It’s that others love my ruddy cheeks only—
you love even my white hair.
It’s not for nothing that I long for you:
It’s that others love my smile only—
you love even my tears.
It’s not for nothing that I wait for you:
It’s that others love only my health—
you love even my death.

Cigarette by Kim So wol

My thoughts turn faithfully to my cigarette,
conspirator-friend for one deep, long breath.
There is a tale told somewhere, I have heard,
it was tobacco leaves that grew on the tomb of a girl 
born and straightway seized by death in a time 
that has long been forgotten.
Listless dull smoke drifts before me, 
traces of a flame that, just kindled, begins to fade.
O how my heart torments me!
If only these many long, desolate, 
empty days might be consumed as surely as you!

ชิ้นส่วนสงคราม – มูฮัมหมัดฮาริส กาเหย็ม

หลังอาหารมื้อสุดท้าย
พ่อแบกปืนหายไปจากบ้าน
แมลงกลางคืนร้องเพลงลา
ความตายทอดเงาบนภูเขา
รุ่งเช้า, พวกเขาแปลกหน้า รื้อค้น ถามหาชิ้นส่วน?
พวกเขาไม่เห็น, เด็กหญิงมาดีฮะกลายเป็นหยดน้ำตา
หายเข้าไปในผ้าเช็ดหน้า
เธอจะก้มหน้าอยู่ในนั้นอีกนานไหม?
คำถาหนักอึ้ง
ข้อสงสัยมากมาย
อย่าจ้องมองมา!
เด็กหญิงมาดีฮะตัวเล็กแค่หยดน้ำตา


บทกวีรางวัลรองชนะเลิศนายอินทร์อะวอร์ด ประจำปี 2551
จากหนังสือ "เราอยู่คนละฟากของภูผา"

คลาย - เรืองรอง รุ่งรัศมี

มุ่งมั่นสร้างสรรค์งานสรรค์สร้าง

เป็นรูปเป็นร่างเป็นเส้นเป็นสี
ความจริงความงาม มี – ไม่มี
อุดมคติ ความดี พบ – ไม่พบ
คลายรูป คลายเส้น คลายสี
มี ไม่มี สภาวะนิ่งสงบ
วาดเส้น วงกลม ขาดหรือครบ
มิได้เพื่อขังซากศพไว้ในนั้น

ชายคาอาราม – กฤช เหลือลมัย

แต่ก่อน...ทุกข์ สุข เศร้า ก็เข้าวัด
ไปบำบัดเคราะห์ร้ายที่หมายขวัญ
ทำบุญตักบาตรวันสำคัญ
ดูดวง ทำนายฝันบรรดามี

ทั้งแต่งเครื่องคาวหวานกะบานถวาย
เซ่นไหว้เมรัยให้ภูตผี
แก้คุณไสยใส่ร้ายจนหายดี
ทั้งบวงสรวงบัดพลีเจ้าที่เจ้าทาง

ยามในน้ำ ในนา มีปลา – ข้าว
มีหมากพร้าวส้มสูกอันปลูกสร้าง
ย่อมสรรหาสารพัดจะจัดวาง
ทุกสิ่งอย่างประเคนถวายมาให้วัด

เดี่ยวนี้...เสพสโมสรด้วยทรัพย์สิน
ทั้งหมูไก่มีกินไม่ติดขัด
แต่ละคนต่างมุ่งหวังรวยทางลัด
เมื่อทุกข์ถนัดจึงหมดฤทธิ์... คิดถึงพระ ฯ

เช้าที่แตกต่าง - ศิริวร แก้วกาญจน์

เช้าบางเช้า แตกต่างจากบางเช้า

กาแฟใหม่ ถ้วยเก่า เราชงใหม่
ข่าวบางข่าว บางเช้าเศร้าเกินไป
ใจบางใจ บางเช้าเศร้ากว่านั้น

เช้าบางเช้า วุ่นวายกว่าหลายเช้า
ใน-เงียบเหงา นอก- ทั้งมวลกลับป่วนปั่น
ใน- ร้อนรุ่ม นอก- ยะเยียบด้วยเงียบงัน
ใกล้ในคำ อาจสัมพันธ์นั้นห่างไกล

เช้าบางเช้า แดดฉายกว่าหลายเช้า
ตะวันเก่า ฉายช่วงห้วงกาลใหม่
เช้าบางเช้า แดดอ่อนร้อนเกินไป
ใจบางใจบางเช้า หนาวในร้อน

เช้าบางเช้า อ้างว้างกว่าบางเช้า
บางมิตรเก่า เหตุใดไม่เหมือนก่อน
บางความจริง โศกสลดกว่าบทละคร
บางช่วงตอนมายา ยิ่งกว่าจริง!

เช้าบางเช้า แตกต่างจากบางเช้า
ดอกไม้เรา เฉาพรากจากก้านกิ่ง
ดอกไม้ท่าน ผ่านสะพรั่งยังสดพริ้ง
แตกต่างกันอย่างยิ่งในสิ่งเดียว

เช้าบางเช้า โหยหากว่าบางเช้า
โอ้, ลำธาร บ้านเก่า ทิวเขาเขียว
ดวงตาใครในกระจกช่างรกเรี้ยว
ณ ป่าเปลี่ยวแห่งชีวิตค้นปริศน์ใด

เช้าบางเช้า แตกต่างจากบางเช้า
กาแฟใหม่ ถ้วยเก่า เราชงใหม่
เช้าบางเช้า บางหนหวานข้นไป
กลับบางเช้าไม่เข้าใจ ไยขมนัก!

อิตถีกรรม? – กฤช เหลือลมัย

ใยต้องขอเป็นชายไปชั่วหน้า
จึงจักพบศาสนาพระชินสีห์
สัปปุรุษนั้นไฉน – ใช่ว่าดี
ต่างจากอิสตรีตรงที่ใด

เป็นพระเณรเถรตรงคงศีลสัตย์
หรือไม่เคยปลงอาบัติ ต้องสงสัย
อลัชชีหลายรูปก็จัญไร
แล้วทำไมเรื่องบัดสี...ล้วน ‘สีกา’

กำหนดให้ปรนนิบัติวัตถาก
ทั้งหีบหมากยานัตถุ์คอยจัดหา
หุงจังหันฉันเพลเป็นเวลา
น้ำร้อนน้ำชาทูนถวายให้ถึงวัด

ไฉนกลายเป็นข้าศึกแห่งกุศล
ทุกแห่งหนในตำนาน พุทธประวัติ
เป็นมูลเหตุแห่งทุกข์โทมนัส
โอ...ใยช่างกลับตาลปัตรปานฉะนี้

อันชาย – หญิง, จริง-เท็จ ...เพศสภาพ
ล้วนบุญ – บาปแห่งโศลก โลกย์วิถี
ยึดมั่น – ปล่อยปลง ฯลฯ ใครบ่งชี้
ใครนั่งทับคัมภีร์อยู่นี่แล้ว !

ในสวนรกร้างกลางมหานคร – ศิริวร แก้วกาญจน์

รุ่งสางวันหนึ่ง...
ดุเหว่าชราได้ขาดใจตายลง
เพียงเพราะไม่รู้ว่า
ที่ตัวเองกู่ร้องแข่งขันอยู่นั้น
คือเสียงซึ่งสะท้อนกลับมาจาก
หมู่ตึกของเมืองใหม่

เพียงใบไม้ ใบหญ้า
หลั่งน้ำตาอาลัย
เงียบงัน....