หลังอาหารมื้อสุดท้าย
พ่อแบกปืนหายไปจากบ้าน
แมลงกลางคืนร้องเพลงลา
ความตายทอดเงาบนภูเขา
รุ่งเช้า, พวกเขาแปลกหน้า รื้อค้น ถามหาชิ้นส่วน?
พวกเขาไม่เห็น, เด็กหญิงมาดีฮะกลายเป็นหยดน้ำตา
หายเข้าไปในผ้าเช็ดหน้า
เธอจะก้มหน้าอยู่ในนั้นอีกนานไหม?
คำถาหนักอึ้ง
ข้อสงสัยมากมาย
อย่าจ้องมองมา!
เด็กหญิงมาดีฮะตัวเล็กแค่หยดน้ำตา
บทกวีรางวัลรองชนะเลิศนายอินทร์อะวอร์ด ประจำปี 2551
จากหนังสือ "เราอยู่คนละฟากของภูผา"
