ไฟฝันกลางสายฝน – จักษณ์ จันฑร

ฉันจุดไฟฝัน....
ในคืนวันฝนฉ่ำฟ้า
ไร้แสงเดือนดารา
ผกาโรยกลีบลงดิน

เมื่อกองไฟเริ่มดับมอด
ฉันถอดอาภรณ์จนสิ้น
เพื่อจุดต่อไฟฝันแห่งชีวิน
ให้บ้าบิ่นเฉกเช่นวันวาน

เมื่อกองไฟกลับสิ้นเชื้อ
ฉันแล่เนื้อจนเจ็บสะท้าน
เพื่อจุดต่อไฟฝันให้เนิ่นนาน
ตราบเท่ากาลแห่งชีพยังมี

สุดท้ายฉันเหลือเพียงกระดูก
ยากจะปลูกหน่อเนื้อให้กลับที่
แม้เหลือเงา-ซี่โครง ที่ยังดี
จักแปรเปลี่ยนเป็นธุลีเมื่อต่อไฟ

จากหนังสือ ไฟฝันกลางสายฝน