ดูก่อนนิกรชน
อกุศลบทกรรม
ทั้งสิบประการจำ
และละเว้นอย่าเห็นดี
การฆ่าประดาสัตว์
ฤ ประโยชน์บ่พึงมี
อันว่าดวงชีวี
ย่อมเป็นสิ่งที่ควรถนอม
ถือเอาซึ่งทรัพย์สิน
อันเจ้าของมิยินยอม
เขานั้นเสียดายย่อม
จิตตะขึ้งเป็นหนักหนา
การล่วงประเวณี
ณ บุตรีและภรรยา
ของชายผู้อื่นลา-
มกกิจบ่บังควร
กล่าวปดและลดเลี้ยว
พจนามิรู้สงวน
ย่อมจะเป็นสิ่งควร
นรชังเป็นพ้นไป
ส่อเสียดเพราะเกลียดชัง
บ่มิยังประโยชน์ใด
เสื่อมยศและลดไม-
ตริระหว่างคณาสลาย
พูดหยาบกระทบคน
ก็ต้องทนซึ่งหยาบคาย
เจรจากับเขาร้าย
ฤ ว่าเขาจะตอบดี
พูดจาที่เพ้อเจ้อ
วจะสาระบ่มี
ทำตนให้เป็นที่
นรชนเขานินทา
มุ่งใจและไฝ่ทรัพ-
ยะด้วยโลภเจตนา
ทำให้ผู้อื่นพา
กันตำหนิมิรู้หาย
อีกความพยาบาท
มนะมุ่งจำนงร้าย
ก่อเวรบ่รู้วาย
ฤจะพ้นซึ่งเวรา
เชื่อผิดและเห็นผิด
สิจะนิจจะเสื่อมพา
เศร้าหมองมิผ่องผา
สุกะรื่นฤดีสบาย
ละสิ่งอกุศล
สิกมลจะพึงหมาย
เหมาะยิ่งทั้งหญิงชาย
สุจริต ณ ไตรทวาร
จงมุ่งบำเพ็ญมา-
ตุปิตุปัฏฐานการ
บำรุงบิดามาร-
ดรให้เสวยสุข
ใครทำฉะนี้ไซร้
ก็จะได้นิราศทุกข์
เนานานสราญสุข
และจะได้คระไลสวรรค์
ยศใหญ่จักมาถึง
กิตติพึงจักตามทัน
เป็นนิจจะนิรัน-
ดรย่อมจะหรรษาฯ
